Ноҳақ азоб беришнинг жазоси

Жаннат башорати берилган ўн кишидан бири бўлган ҳазрати Зубайрнинг ўғли Урва ҳикоя қилади:

Саҳобадан Ҳишом ибн Ҳоким розияллоҳу анҳу бир сафар Шомга борган эди. Мусулмон бўлмаган деҳқонларнинг баъзиларнинг бошларига зайтун ёғи тўкилиб қуёшнинг иссиғи остида туришга мажбур қилинаётганини кўрди.

– Буларга нега бундай жазо берилди? – деб сўраганида

– Булар даланинг солиғини тўламадилар, шу сабабдан уларга шундай жазо берилди, – деб жавоб бердилар.

Буни эшитган Ҳишом:

– Қасамки, мен Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи ва салламнинг бундай марҳамат қилганларини эшитдим, деди ва қуйидаги ҳадисни ўқиди: “Инсонларга дунёда ноҳақ азоб берган кимсаларга Аллоҳ охиратда қаттиқ азоб беради”.

Сўнгра волийнинг ҳузурига борди. Ўшанда Фаластин ҳудудининг волийси саҳобалардан бири бўлган Умайр ибн Саъд ал-Ансорий эди. Ҳишом унга Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва салламдан эшитган юқоридаги ҳадисни ўқиди. Буни эшитган волий деҳқонларни дарҳол бўшатиб юборишларини амр қилди[1].

Профессор, доктор Меҳмет Яшар КАНДЕМИРнинг “Саҳобадан 101 хотира” китобидан

Таржимон: Дамин ЖУМАҚУЛ

[1] Муслим, Бирр, 117-119; Абу Довуд, Иморат, 32; Аҳмад ибн Ҳанбал, Муснад, III, 403,468

manba:Hidoyat.uz